آنانیموس

آن روز قضیه فرق می‌کرد. استرالیایی‌ها بی‌دین و ایمان‌تر از آن بودند که پیس‌پیس کردن‌های زیرلبی عمه زیور روی دل سیاهشان اثر کند. گل اول و نیمه بعد گل دوم. حیدر که تا پیش از شروع بازی درباره تأثیر معجزه‌آسای ذکرگویی عمه زیور سخن‌سرایی می‌کرد و حالا بعد از گل دوم سنگ روی یخ شده بود به عمه زیور گفت: نمیخواد ذکر بگی... معلومه از ته دل و با خلوص نیت نمیگی که داریم گل میخوریم دیگه وضو گرفتی اصلاً؟» همچین حرف‌هایی... البته حرفش پربیراه هم نبود، چون به محض اینکه عمه زیور به زور پدربزرگ و التماس‌های ما آن تسبیح لعنتی را کنار گذاشت توپ كاملاً الله‌بختکی به پای ابراهیم تهامی خورد و جلوی خداداد افتاد؛ خداداد پاس داد و کریم باقری توپ را به تور دروازه مارک بوسنیچ چسباند و این طوری ما اولین گل را به استرالیا زدیم وقتی حیدر فریاد «الله اکبر» سر پدرم گفت بشین حیدر! مگه اومدی نماز جمعه؟