آوای غزل

منصور پدرام، شاعری بود که در زندگانی خویش، زبان و فرهنگ لارستانی را زندگانی دوباره بخشید. سروده‌های بسیاری به زبان لارستانی دارد و می توان گفت که بیشترین جایگاه ادبی در شعر به گویش لارستانی دارد.

منصور پدرام، زاده ۱۳۲۶ ه.ش در لارستان است. وی سروده‌های خود را در قالب‌های غزل، قصیده، رباعی و دوبیتی با درون‌مایه‌های اجتماعی و سبک شعری قرن چهاردهم می‌سرود.
هرچند آثار ادبی و سروده‌های پدرام در رسانه‌ها نیز منتشر شده است، برخی از سروده‌های وی در کتاب‌های شش‌گانه شعرش به نام‌های پدرام، سماع سرخ حماسه، گزیده اشعار، زمزمه خیال، تلواسه و آوای غزل به بازار آمده است.
منصور پدرام، ١٩ دی ماه ١٣٩۶ در آیین رونمایی از کتاب زمزمه خیال، به شاگردی خود در محضر آیت‌الله آیت‌اللهی، امام جمعه فقید و مردمی لارستان می‌بالد.

پدرام که افزون بر ادبیات، موسیقی را نیز به‌خوبی می‌دانست، پسین‌گاه شنبه، ٢٣ دی‌ماه ١۴٠٢ ه.ش، یکم ماه رجب ١۴۴۵ ه.ق، دار فانی را وداع گفت.