عمدهی نویسندگان و هنرمندان ژاپنی پس از دوران میجی، به خاصه آنها که در نیمهی اول قرن بیستم و در زمان اوج ملیگرایی راسیستی ادغامشده با نوع خاصی از غربگرایی، رشد و نمو یافته و آثارشان را خلق کردند، نگرانی عجیبی نسبت به ازبینرفتن و کمرنگ شدن سنتهای ژاپنی در تمام شئونش داشتند. حتی هنرمندان چپگرایی مثل میزوگوچی و دازای هم این دغدغهی اساسی را با خود حمل میکردند و با وجود نقد بنیادینشان به بسیاری از مظاهر زیست سنتی ژاپنی، بازهم مواهب آن را ستایش میکردند. در این میان نویسندگانی حضور داشتند که راویان مدرن و درعینحال معتقد و متکی به سنتهای ژاپنی بودند و همواره با انگارهای منتقدانه نسبت به سیاست و اجتماع، فرهنگ کشورشان را با جزئیاتی شورانگیز ستایش میکردند.
مولف
مترجم
ناشر
موضوع
شابک
تعداد صفحه
قطع و جلد
سال و نوبت چاپ
زبان کتاب
«یاسوناری کاواباتا» یکی از آن نمونههای درخشان است که شاید در دو سدهی گذشته نتوان نویسندهای ژاپنی را نام برد که این حجم از شهرت و ستایش را توامان داشته باشد. «آوای کوهستان» رمانیست که کاواباتا پساز جنگ جهانی دوم نوشت و حکایت خانوادهایست که جنگ شکافی عمیق در زندگی فردی و جمعیشان به وجود آورده است. کاواباتا که در ساختن بدیعترین و شخصیترین تصاویر از طبیعت پیرامون و انسانها استادی تمامعیار است، همچون نقاشان، تصویرگران و هایکوسرایان کهن ژاپنی، به عمق زیباشناختی و فلسفی هر واقعیت قابل دیدن و شنیدن نفوذ میکند و این مهم را در کتاب «آوای کوهستان» در رفیعترین فرمش انجام داده است. آوای کوهستان، رمانیست که با اندوهی عمیق، فسردگی مردمان افسونزدهای را نشان میدهد که جنگ و پیامدهایش، پیوندهایشان با خود و دیگران را از آنها ستانده و به زندانی به بزرگی همهی جهان افکنده است.
دیدگاه خود را بنویسید