ایران بین دو انقلاب

قسمت هایی از کتاب ایران بین دو انقلاب

 شاه هر کاری بخواهد می تواند انجام دهد، سخنش قانون است. این ضرب المثل که: «قانون مادها و پارس تغییرناپذیر است» صرفا سخنان قدیمی زائدی درباره حکومت خودسرانه بوده است. شاه همه وزیران را منصوب می کند و می تواند وزرا، صاحب منصبان، ماموران و قاضیان را برکنار کند. زندگی و مرگ همه افراد خانواده شاه در دست اوست و هیچ کدام از ماموران لشکری و کشوری که در خدمت شاه اند، از این قانون مستثنا نیستند. افرادی که مورد بی مهری واقع شده اند یا معدوم می شوند، اموالشان به سلطان می رسد و حق سلب حیات در هر حال فقط در اختیار اوست. اما وی می تواند این حق را به کارگزاران یا نواب خود واگذار کند. همه اموالی که قبلا به وسیله مقام سلطنت تفویض و یا خریداری نشده باشد و در واقع هر گونه مالی که اثبات حق قانونی نسبت به آن مقدور نباشد به او تعلق دارد، وی می تواند آن مال را به هرکه دلخواه اوست انتقال دهد. همه حقوق و امتیازات، مانند خدمات عمومی، استخراج معادن، کشیدن خطوط تلگراف، ساختن جاده، راه آهن، تراموا و... و حق بهره برداری از همه منابع کشور متعلق به اوست. سه قوه حکومت یعنی مقننه، قضائیه و مجریه در وجود او متمرکز است و هیچ گونه قید و الزامی نمی توان بر شاه تحمیل کرد.