درون اردوگاه ها

اشکال بدیع خشونت دولتی و استعمار سال‌هاست که در منطقه وسیع شمال غربی چین، جایی که بیش از یک میلیون و نیم اویغور و دیگران در اردوگاه‌های اسارت و کارخانه‌های مرتبط ناپدید شده‌اند، آشکار شده است. بر اساس ساعت ها مصاحبه با بازماندگان و کارگران اردوگاه، هزاران سند دولتی و بیش از یک دهه تحقیق، دارن بایلر، یکی از کارشناسان برجسته در جامعه اویغور و سیستم های نظارتی چین، چگونگی شبکه گسترده ای از فناوری ارائه شده توسط شرکت های خصوصی را کشف می کند. «نظارت صورت، تشخیص صدا، داده‌های گوشی‌های هوشمند» به دولت و شرکت‌ها این امکان را داد تا میلیون‌ها اویغور را به دلیل اعمال مذهبی و فرهنگی خود از سال ۲۰۱۷ در لیست سیاه قرار دهند. بازداشت‌شدگان متهم به «جنایت‌های پیش از وقوع جرم» که گاهی فقط شامل نصب برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی است، قرار گرفتند. برای «تحصیل» در اردوگاه‌ها قرار می‌گیرند - مجبور می‌شوند از دولت چین تمجید کنند، اسلام را کنار بگذارند، خانواده‌ها را انکار کنند و در کارخانه‌ها کار کنند. بایلر به سین‌کیانگ سفر می‌کند تا نشان دهد که چگونه راحتی تلفن‌های هوشمند اویغورها را به فاجعه محکوم کرده است، و نشان می‌دهد که این فناوری در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد و توسط شرکت‌های فناوری از پکن تا سیاتل فروخته می‌شود و اشکال جدیدی از عدم آزادی را برای افراد آسیب‌پذیر تولید می‌کند.