روز خرگوش

 بلقیس سلیمانی در «روز خرگوش» هویت فردی انسان را از هویت و موقعیت اجتماعی و اقتصادی او جدا نمی‌داند. دو شخصیت زن در این داستان حضور دارند که نشان دهندۀ نوعی تضاد و نمایندۀ دو تیپ از زنان جامعۀ امروزی هستند. آذین برعکس آزیتا زنی درونگرا، منفعل و اقتدارپذیر است و سرنوشتش را بدون چون چرا می‌پذیرد. البته می‌توان تضاد این دو شخصیت را به وجوه مختلف یک انسان نیز تعبیر کرد. تبلور این دو شخصیت را در یک روز می‌بینیم. نویسنده این دوگانگی را با تضادهایی که این دو شخصیت دارند، نشان می‌دهد. در جامعه‌ای که در آن ارزش‌های اخلاقی مغشوش و مخدوش شده‌اند، شخصیت‌ها سردرگم هستند و نمی‌دانند چه کاری خوب و چه کاری بد است.
زمان داستان «روز خرگوش» زمان حال است و گویی همه‌چیز در حال سپری شدن است. از این رو نویسنده با زبانی روان و ساده آرام‌آرام و نرم اطلاعات را در اختیار خواننده قرار می‌دهد و او را با شخصیت‌ها همراه می‌کند. داستان در یک روز می‌گذرد و راوی از صبح تا شب به مکان‌های مختلفی می‌رود و با آدم‌های متفاوتی برخورد می‌کند. وقایع یک‌بار از دید آذین و یک‌بار از دید آزیتا دیده می‌شوند. نویسنده از این طریق تفاوت برخورد این دو شخصیت را با آدم‌ها و اتفاقات نشان می‌دهد.
بلقیس سلیمانی نویسنده‌ای است که دغدغۀ اجتماعی دارد و هم منتقد گذشته است و هم منتقد وضع موجود. او با محوریت شخصیت‌های زن در داستان‌هایش به رویدادهای اجتماعی و سیاسی جامعه‌ می‌پردازد و در ضمن آن، مشکلات و مصائب زنان را نیز روایت می‌کند.
بلقیس سلیمانی با آثار متعددش خوانندگان خاص خودش را دارد و علاقمندان به رمان ایرانی می‌توانند از «روز خرگوش» که درونمایه‌ای آشنا و فضایی شهری دارد، لذت ببرند.