زنان و مردانی که ایران را ساخته اند (گل هایی که خشک نشدند:همایون صنعتی زاده)

پدربزرگش علی‌اکبر صنعتی‌زاده، خیر و فعال اجتماعی کرمان بود که پرورشگاه «صنعتی»‌را در کرمان تاسیس کرد. نخستین سینمای کرمان نیز با همت او احداث شد. عبدالحسین پدر همایون نیز از نخستین رمان‌نویس‌های تاریخی ایرانی است.
همایون در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد و خود نیز از اوایل جوانی به مدت شش دهه توانست دست به کارآفرینی‌های اجتماعی بزرگی بزند. او توانست نمایندگی انتشارات آمریکایی فرانکلین را بگیرد و با کمک مترجمان سرشناس کتاب‌های خوب این نشر را در ایران به چاپ برساند. همچنین شروع چاپ کتاب‌هایی با قطع «جیبی» یا پالتویی در ایران به همت او شکل گرفت. از دیگر کارهای بزرگ همایون تاسیس شرکت «چاپ افست» و همچنین تاسیس شرکت «کاغذ‌سازی پارس» در ایران بود. او در کرمان نیز سعی کرد، پرورشگاهی را که پدربزرگش برای بچه‌های بی‌سرپرست تاسیس کرده بود، مدیریت کند و علیرغم تمام مشکلات، چراغ آنجا را روشن نگه دارد. از دیگر کارهای ماندگار همایون صنعتی‌زاده، تاسیس کارخانه‌ «گلاب زهرا» ‌بود. او به فکر کاشت گل محمدی در منطقه‌ای با وسعت چندین هکتار افتاد، منطقه‌ای ‌که پیش‌تر کشاورزان در آنجا به کشت تریاک مشغول بودند. او این منطقه را تبدیل به بهشتی کرد. عدۀ زیادی از کارگران و کشاورزان در آن زمین‌های معطر و کارخانه گلاب زهرا مشغول به کار شدند.
همایون صنعتی‌زاده، نمونه‌ای از انسان‌های خوش‌فکر و دل‌سوز بود که تا آخرین لحظۀ زندگیش سعی کرد گام‌های بلندی در جهت کارآفرینی و ترویج فرهنگ بردارد. کارهایی که ماندگار شدند و اثرشان تا همیشه باقی ماند.
جعفر توزنده‌جانی در کتاب گل‌ هایی که خشک نشدند، سعی کرده است تا بچه‌ها و نسل جدید هر چه بیشتر با زندگی و چهره همایون صنعتی‌زاده آشنا شوند و بدانند که می‌شود با خوش‌فکری و ابتکار دست به کارهای بزرگی زد. توزنده‌جانی تلاش کرده است تا سیر زندگی و گام‌های بلند این مرد بزرگ را با زبانی هر چه ساده‌تر برای بچه‌ها به شکلی شیرین و جذاب روایت کند.