طبق روایات غیرموثق کاتبان در بعدازظهر روزی معمولی، صوفیان خشک اندیش و قداره بندان و چند مامور حکومتی به خانهی حافظ شیراز یورش می آورند تا او را برای کیفر گناهش با خود ببرند. نوشته اند حافظ با اهل خانهاش تنها بوده و هیچ روی قصد فرار نداشته. در روایت ها آمده خواجهی شیراز قصد سفر بغداد داشته و در خانه یاری یا همسری یا سروی روان داشته که باعث آرامش و راحتی خیالش بوده. اما کاتبان ننوشته اند چه روی می دهد که پس از این واقعه سرو یا همان بت لشر شکن از زندگی شاعر می رود و می شود یار سفر کرده. چه می شود که تهمت تکفیر باطل می شودو حافظ به سرنوشت سهروردی گرتار نمی آید؟سرو سفید قصهی این عشق زیر سایهی وحشت و ماجرای دیوانی را روایت میکند که به آب شسته میشود اما عمری جاودانه می یابد.
دیدگاه خود را بنویسید