زنان و مردانی که ایران را ساخته اند (مدیری که به انفجار مدرسه اش خندید: میرزاحسن رشدیه)

هر شب خواب الفبا می‌دید. حرف‌ها چشم به راه بودند، چشم به راه برق چشم‌های بچه‌ها. می‌خواستند زیر سوسوی کنجکاو آن چشم‌ها از خاموشی در بیایند. باید کاری میکرد تا سکوت الفبای فارسی بشکند. باید صدای حرف‌ها را در می آورد. انگار خنده بچه ها را تماشا میکرد. باید بر سر هر دندان حرفی می‌نشاند...این مجموعه دربارهی زنانی و مردانی است که با سرمایه، استعداد و تلاش خود در ایران کاری مهم انجام داده‌اند یا نام ایران را در جهان بلند آوازه کرده اند.