من طاهره صفارزاده هستم: کودک قرن

پرویز امینی / نشر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

از {{model.count}}
40,000 تومان
محصول مورد نظر موجود نمی‌باشد.
تعداد
نوع
  • {{value}}
موجودی: {{ (1 > 2147483646) ? "نامحدود" : (model.stock || 1) }} عدد
کمی صبر کنید...

مجموعه کودکی نامداران یک صد سال اخیر ایران یک مجموعه 10 جلدی است که به معرفی 10 چهره نامدار ایرانی در عرصه هنر، ادبیات و فرهنگ پرداخته است. داستان‌هایی که با شخصیت‌پردازی مناسب و تصویرسازی جذاب، نوجوانان را به فضای زندگی این چهره‌ها در قرن گذشته آشنا می‌کند.مصطفی چمران (مرد روزهای سخت)، علی شریعتی (مردی از کویر)، پروین اعتصامی (بانوی شعر فارسی)، جلال آل‌احمد (خانه پدری)، سهراب سپهری (اتاق آبی)، طاهره صفارزاده (کودک قرن)، عباس کیارستمی (گندمزارهای من). علی حاتمی (شاعر سینما)، آیت‌الله محمدتقی بهجت (العبد) و علی‌اکبر صنعتی (مردی از جنس مس و خاک) ۱۰ چهره نامداری هستند که در اولین گروه از مجموعه کودکی نامداران به نوجوانان معرفی می‌شوند.

نویسنده
پرویز امینی
تصویرگر
مرتضی یزدانی
ناشر
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
موضوع
رمان نوجوان
شابک
9786000109998
تعداد صفحه
24 صفحه
قطع و جلد
رقعی شومیز
سال و نوبت چاپ
1402 || چاپ چهارم
زبان کتاب
فارسی

کتاب « من طاهره صفارزاده هستم، کودک قرن» برشی کوتاه از زندگی مترجم قرآن، شاعرو پژوهشگر ایرانی، طاهره صفارزاده است. در این روایت مصور به شیوه اول شخص و از زبان شخصیت اصلی به کودکی صفارزاده پرداخته شده است. طاهره صفّارزاده ۲۷ آبان ۱۳۱۵ در سیرجان استان کرمان متولد شد. او پس از دریافت مدرک لیسانس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت. در سال ۱۳۷۱ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی، عنوان استاد نمونه به وی اعطا شد و در سال ۱۳۸۰ پس از انتشار ترجمه قرآن به انگلیسی و فارسی عنوان «خادم‌القرآن» را کسب کرد. وی اولین شخصی است که ترجمه‌های دوزبانه از قرآن به انگلیسی و فارسی را منشر کرده است.
«من طاهره صفارزاده هستم؛ کودک قرن» کتاب شایسته تقدیر چهل ویکمین جایزه کتاب سال از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با موضوع علوم انسانی و هنر کودک شناخته شده است. صفار زاده از همان کودکی به ادبیات و شعر علاقه زیادی داشت.
در بخشی از کتاب کودک قرن می‌خوانیم: «اولین سروده‌ام مورد توجه همه معلمانم و مدیران فرهنگ شهر کرمان قرار گرفت. باستانی پاریزی از دبیران دبیرستان بهمنیار، از علاقه‌ام به اشعار جامی آگاه بود، بنابراین دیوان اشعار نورالدین عبدالرحمان جامی را برای جایزه و تقدیر برایم در نظر گرفته شده بود. آن روز از دیدن دیوان اشعار جامی ذوق عجیبی کردم و هنوز از سال‌ها آن کتاب را در کتابخانه‌ام نگه‌دارم.»

دیدگاه خود را بنویسید

  • {{value}}
این دیدگاه به عنوان پاسخ شما به دیدگاهی دیگر ارسال خواهد شد. برای صرف نظر از ارسال این پاسخ، بر روی گزینه‌ی انصراف کلیک کنید.
دیدگاه خود را بنویسید.
کمی صبر کنید...