وقتی دلی

«مصعب‌بن‌عمیر» شخصیت اول این‌رمان است؛ جوانی به‌غایت مرفه و زیبا، برخاسته از ثروتمندترین‌خانوادۀ مکه که دنیا را با همۀ وسوسه‌هایش، از مال و جاه و مقام گرفته تا طلب زیباترین‌دختران شهر برای ازدواج با او، کنار می‌زند و دل به برترین‌بندۀ خدا می‌بازد. روایت اسلام‌آوردن مصعب که یکی از نزدیک‌ترین‌ و برترین اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده است، فارغ از جذابیت‌های داستانی و کشش روایی آن، از منظری دیگر نیز حائز اهمیت است. مختصات زندگی مصعب با اکثریت پیروان پیامبر که از مستضعفین زمان خود بوده‌اند، متفاوت است و به‌واقع، پاسخ درخوری است به این‌شبهه که تنها فقرا به چشم‌داشت تنعم اخروی به پیامبر گرویده‌اند. از دیگرسو، بستر تاریخی زندگی مصعب مجال بی‌نظیری برای پرداختن به دشواری‌های کار عظیم پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در نشر و گسترش اسلام است. وقتی دلی درست مثل یک‌اثر سینمایی است با همۀ جذابیت‌های بصری آن، بلکه با مجال تأمل و تفکر بیشتر. این رمان از سال 61 هجری، در کنار مزاری در راه مکه به یثرب شروع می‌شود؛ یعنی درست از هنگام واثعۀ عظیم عاشورا و طی فلش‌بک‌هایی مرتب، سرگذشت مصعب را از کودکی تا هنگام شهادت در جنگ احد روایت می‌کند. این‌کتاب به مخاطبش نشان می‌دهد اسلامی که امروز به دستش رسیده، از چه مسیر دشواری و سنگلاخی عبور کرده و چه جان‌ها که در این‌مسیر، عاشقانه برای دین خدا فدا شده‌اند.