وی

سه رفیق تلاش می‌کنند آن‌جا پناه بگیرند اما اتفاقات غریب و توضیح‌ناپذیری در پاسی از شب رخ می‌دهد. روز بعد از مدرسه‌ی علمیه خبر می‌رسد که خما باید سه روز بر پیکر سرد دختری جوان‌مرگ دعا بخواند و شب‌زنده‌داری بکند. شرایط غریب و موهوم دست در دست هم می‌دهند و عالمی نیمه‌رئالیستی-نیمه‌فانتزی در دنیای داستان رقم می‌زنند.
گوگول مهارت بی‌بدیلی در داستان‌نویسی داشت. نثر جذاب و بدیع او توانایی بسیاری در غرقه کردن مخاطب در دنیای خیال و داستان فراهم می‌آورد. توجه او به تاریخ و فرهنگ غنی کشور خود، به آداب و رسوم و سنت‌ها در بیشتر داستان‌هایش آشکار است. او همچین به فولکور بخش پهناوری از سرزمینش تسلط داشت. از کودکی مادرش به او قصه‌های جن و پریان می‌خواند و این مسئله در شکل‌گیری باور گوگول به ارواح نقش مهمی داشت. او در این داستان روایت جذابی از ارواح خبیثه و جادوگران ارائه می‌دهد و به بررسی آن‌ها در بخشی از فولکور عامه‌ی مردم می‌پردازد. کاری که نویسنده‌ای پیش از او انجام نداده بود. او در «وی» به پدیده‌ها، ویژگی‌ها و اصطلاحات فرهنگی بسیاری اشاره می‌کند که فهم آن‌ها در درک هر چه عمیق‌تر داستان مفید است