کیت مرگ

دیدی که در کار تبلیغات برای یک شرکت تولید میکروسکوپ است اسیر رنجی درونی می‌شود و این رنج با عبور از لنز رخدادهای بیرونی نظیر دل‌باختنش به دختری نابینا یا کشتن یک کارگر راه‌آهن، چندصدبرابر بزرگ‌نمایی می‌شود. سانتاگ در طول این رمان تجربی، از تکنیک‌های گوناگون و بدیع نویسندگی بهره می‌گیرد و با بازی با روایت و زاویه‌دید،‌ با کم ‌و زیاد کردن حساب‌شده‌ی طول جملات، با تکیه‌بر ذهنی‌گرایی افزون و نه‌چندان قابل اعتماد دیدی، مرز رویا و واقعیت را در‌هم می‌آمیزد و اثری به‌غایت تجربی و مدرن خلق می‌کند. سانتاگ حتی اشاره کرده است که لوئیس بونوئل، فیلم‌ساز سوررئالیست اسپانیایی، علاقه داشته اقتباس سینمایی «کیت مرگ» را بسازد.
«کیت مرگ» رمانی مدرن در سنت کافکایی و کوندرایی است، اما به‌هیچ‌وجه به آن محدود نمی‌ماند. تجربه‌گری‌هایی که در زمینه‌ی فرم و محتوا می‌کند، آن دو را چنان در‌هم می‌تند که جدایی‌ناپذیر می‌نمایند. «کیت مرگ» خواننده را از گریبان می‌گیرد و به جهان خود فرو می‌غلتاند و او را گام‌به‌گام به ژرفای رنج و اندوه وجودی دیدی رهنمون می‌کند؛ تجربه‌ای که مدت‌ها از یادها فراموش نمی‌شود.