گستره

جنرالیست هستید یا متخصص؟ آیا در زندگی، برای گسترش مسیر شغلی‌تان تلاش می‌کنید یا برای عمق بخشیدن به آن؟
خرد عامۀ بشر، در انتخاب بین وسعت و عمق، بی‌رحمانه و یکسویه رفتار می‌کند. استفاده از ضرب‌المثل‌هایی مثل «سرباز همۀ بازی‌ها و پادشاه هیچ‌کدام» یا «همه‌کاره و هیچ‌کاره» برای افراد جنرالیست، بیانگر این موضوع است. حتی در روانشناسی عامه نیز این تفکر پذیرفته و جاافتاده است. پیام واضح است: برای سرآمدی واقعی در هر زمینه‌ای (هنر، ورزش، علم و هر چیز دیگری) باید متخصص شوید و باید این تخصص را به سرعت به دست بیاورید. اگر این کار را نکنید، دیگران با «۱۰ هزار ساعت تمرین هدفمند» که ظاهرا برای موفقیت لازم است، از شما پیشی خواهند گرفت.

اما این پیام، یک اشتباه بی‌رحمانه است! به همین دلیل دیوید اپستین در کتاب گستره قصد آگاه‌سازی در این زمینه را دارد. قهرمان، هنرمند و برندۀ جایزه نوبل شدن نیاز به متخصص شدن سریع و عمیق ندارد. در واقع در اغلب مواقع، داستان برعکس است و وسعت، در نقش متحد عمق و نه دشمن آن ظاهر می‌شود. در جذاب‌ترین حوزه‌های زندگی، جنرالیست‌ها نسبت به متخصصین موقعیت‌های بهتری برای رشد دارند.

بسیاری از متخصصان معتقدند هر کس که بخواهد یک مهارت کسب کند، ساز زدن یاد بگیرد یا در زمینه ای پیشرو باشد، باید شروع زودهنگام داشته باشد، شدیدا تمرکز کند و بیشترین ساعات ممکن را به تمرینات دقیق اختصاص دهد. اگر دست و پا بزنید و تاخیر داشته باشید، هرگز به افرادی که زود شروع کرده اند نمی رسید. اما نگاهی عمیق تر به تحقیقات انجام شده بر عملکرد برترین افراد دنیا، از ورزشکاران حرفه ای گرفته تا برندگان نوبل، نشان می دهد تخصص اولیه یک استثناست نه قاعده.
"دیوید اپستین" با ارزیابی موفق ترین قهرمانان ورزشی، هنرمندان، موسیقی دانان، مخترعان و دانشمندان، متوجه شد که در بیشتر زمینه ها، علی الخصوص آن هایی که پیچیده تر و غیرقابل پیش بینی ترند، جنرالیست ها یا کلی گراها نسبت به افراد متخصص موفق ترند. آنها اغلب راه خود را دیرتر پیدا می کنند و به جای تمرکز روی یک چیز، از یک شاخه به شاخه ی دیگری می پرند. در عین حال خلاق تر، چابک تر و در برقراری ارتباط نسبت به همتایان متخصص خود تواناترند. نتایج این تحقیقات در کتاب "گستره - عمق یا وسعت؟" به قلم "دیوید اپستین" آمده است.