درمان شوپنهاور

سمت هایی از کتاب درمان شوپنهاور 

 پزشکان دو دست خط دارند: یکی به زحمت خوانا برای نوشتن نسخه ها و دیگری، روشن و خوانا برای نوشتن صورتحساب ها. 

 دیگر هیچ چیز نمی تواند او را بترساند یا متأثر کند. همه ی آن هزاران رشته ی میل و اشتیاق که ما را به دنیا وصل می کند و بار رنجی مداوم (لبریز از اضطراب، ولع، خشم و ترس) به این سو و آن سو می کشاند، همه و همه را بریده است. لبخند می زند و با آرامش به خیالات گذرای این دنیا می نگرد، دنیایی که به بی اعتنایی یک شطرنج باز در پایان بازی، در برابر او ایستاده است. 

 هر نفسی که فرو می بریم، مرگی را که مدام به ما دست اندازی می کند، پس می زند. در نهایت این مرگ است که باید پیروز شود زیرا از هنگام تولد، بخشی از سرنوشت ما شده و فقط مدت کوتاهی پیش از بلعیدن طعمه اش، با آن بازی می کند. با این همه، ما تا آنجا که ممکن است، با علاقه ی فراوان و دلواپسی زیاد به زندگی ادامه می دهیم، همان جور که تا آنجا که ممکن است طولانی تر در حباب صابون می دمیم تا بزرگتر شود، گرچه با قطعیتی تمام می دانیم که خواهد ترکید.