چگونه درباره کتاب های که نخوانده ایم حرف بزنیم؟

"من به عنوان یک معلم ادبیات دانشگاه، نمی توانم از اجبار اظهار نظر در مورد کتاب هایی که اکثر اوقات باز نکرده ام فرار کنم. درست است که این موضوع در مورد اکثر دانشجویانی که به من گوش می دهند نیز صدق می کند، اما همین که فقط یک نفر فرصت داشته است متنی را که من در مورد آن صحبت می کنم را بخواند تا درس من تحت تأثیر قرار گیرد و من در معرض خطر قرار بگیرم. علاوه بر این، مرتبا از من خواسته می‌شود که در زمینه کتاب‌ها و مقاله‌هایم که در بیشتر موارد به مقالات دیگران مربوط می‌شود، گزارشی ارائه کنم. تمرینی حتی دشوارتر، زیرا برخلاف مداخلات شفاهی که می‌تواند منجر به عدم دقت بدون پیامد شود، نظرات کتبی آثاری از خود بر جای می‌گذارند و قابل تأیید هستند."